Implanty stomatologiczne to zdecydowanie lepsza, ale i droższa alternatywa protez ruchomych. W połączeniu z elementami protetycznymi – koronami czy mostami doskonale „udają” naturalne uzębienie, zapewniają komfort i są wytrzymałe.
Implant ma zastępować jedną z części zęba – jego korzeń. Implant to tak naprawdę śruba, która po wykonaniu przez lekarza odpowiedniego otworu w kości żuchwy lub szczęki zostaje w nią wkręcona. Od momentu wszczepienia implantu przez okres 3 do 6 miesięcy następuje proces osteointegracji, a więc strukturalnego i funkcjonalnego połączenia między tkanka kostną i powierzchnią implantu. Im szybciej nastąpi osteointegracja tym wcześniej będzie można przejść do kolejnych etapów implantacji, a w efekcie szybciej uzyskać nowy, piękny uśmiech. Zdolność do osteointegracji jest zatem jedną z najważniejszych cech materiału na implant stomatologiczny.
Złoty standard
Obecnie zdecydowanie najlepszym materiałem, mającym status złotego standardu jest czysty tytan (Grade 1-4) i jego stop z aluminium i wanadem (Ti-6Al-4V i Ti-6Al-4V-ELI). Dlaczego tytan? Przede wszystkim charakteryzuje się bardzo wysoką odpornością na korozję w środowisku fizjologicznym, biokompatybilnością, wysoką wytrzymałością na zmęczenie i rozciąganie, co czyni go jak dotąd najlepszym materiałem do tego typu zastosowań. Jednakże wadę w pewnych przypadkach może stanowić jego szary kolor. Niezadowalający stan tkanek miękkich może powodować prześwitywanie ciemnego koloru, a więc prowadzić do mało estetycznego wyglądu. Obecnie trwają badania nad zastosowaniem na implanty stomatologiczne tlenku cyrkonu stabilizowanego itrem (Y-TZP), który charakteryzuje się barwą zbliżoną do koloru zębów, a ponadto wysoką biozgodnością i odpowiednimi właściwościami mechanicznymi. Wysiłki naukowców skupiają się teraz głównie na sprawdzeniu osteointegracji implantów ceramicznych. Od niedawna do wytwarzania implantów o niewielkiej średnicy zaczęto używać nowego materiału – stopu tytanu (83-87%) z tlenkiem cyrkonu (13-17%). Producentem jest firma Straumann ze Szwajacarii, a implant funkcjonuje pod komercyjną nazwą Roxolid®.
Jaka powinna być powierzchnia implantu?
Tytan i jego stopy mają właściwości pozwalające stosować je na implanty stomatologiczne, jednakże osteointegracja między implantem, a kością w dużej mierze zależy od właściwości samej powierzchni materiału. Bardzo ważna jest topografia, chropowatość i rozwinięcie powierzchni, które decydują o obszarze kontaktu z kością, ale również adhezji białek, proliferacji i morfologii komórek. W celu zapewnienia odpowiednich parametrów powierzchni wykonywane jest ich piaskowanie, trawienie kwasem lub nanoszenie powłoki bioaktywnego składnika kości – hydroksyapatytu (HAp).
Implant i co dalej?
W trakcie etapu gojenia i osteointegracji implantu z kością pacjent korzysta z tymczasowej protezy. Udana osteointegracja pozwala na przejście do kolejnego etapu – odsłonięcia implantu i zamontowania tzw. śrub gojących, których zadaniem jest modelowanie dziąseł. Po ok. dwóch tygodniach można rozpocząć część protetyczną. Wykonuje się wycisk zębów, po czym przygotowywane są odpowiednio dobrane łączniki protetyczne i korony (pojedynczy sztuczny ząb), mosty (zastępują kilka zębów) lub protezy, które na stałe montuje się do implantów.
Literatura:
- Osman R.B., Swain M.V. Materials 2015, 8, pp.932-958.
- http://www.prot.stomat.net/upload/articles/5/432.pdf
- http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/zeby/jak-zaklada-sie-implanty-stomatologiczne_41568.html
- http://stomatologianews.pl/osteointegracja-implantow-cyrkonowych-porownaniu-tytanowymi-badanie-in-vivo/